Korzenie Columbus Duo sięgają początku lat 90. i jednego z pierwszych noise’owych zespołów w Polsce, jakim był Thing. Kolejne lata to stopniowa redukcja składu i ciągłe poszukiwanie nowej dźwiękowej formy. Efektem tych przeobrażeń był avant-jazzowy Columbus Ensemble, a od 2002 roku – Columbus Duo. Po doświadczeniach z minimalizmem na pierwszych dwóch płytach duet braci Swoboda powrócił do bardziej przestrzennych struktur na albumach "Storm” oraz "Columbus meets Arszyn”. Na "Salt” z 2010 roku i "Expositions” z 2014, winylach wyprodukowanych przez Marcina Dymitera aka Emiter, grupa wzbogaca swój repertuar o tradycję elektronicznej psychodelii i ambientu, wplatając ją w typową dla siebie, pełną napięcia i mroku niemelodyjność.
Columbus Duo - bandcamp
W sezonie 2017/2018 Columbus Duo gra z czasem. Na „Expositions” (2014), zespół niezbyt się spieszył, lecz koncertowy „Columbus plays Starewicz” zapowiadał już częściowy powrót do noise’owej dynamiki z czasów Thing. Nowa płyta duetu, siódmy studyjny album „À temps”, zrealizowana latem 2017 roku, w paradoksalny sposób łączy ten kierunek z dalszą ewolucją braci Swoboda w stronę minimalizmu. Oparte w większości na jednym motywie improwizacje budują dramaturgię na grze fakturą dźwięku oraz – tak jak w tytule płyty – na czasie. Muzyczność jest tu wypadkową filtrowanych częstotliwości, rytmu oraz ciszy. Zamiana gitary na oscylator i powrót do akustycznej perkusji niewiele jednak powiedzą: podejście do obu instrumentów jest bowiem − jak zwykle − dalekie od konwencji. O ile zmierzanie kompozycji w stronę kontrolowanego hałasu przywodzi na myśl dokonania muzyków z lat dziewięćdziesiątych, o tyle operowanie brzmieniem tworzy klamrę spinającą współczesną elektronikę z krautrockiem. Także w tym sensie słychać w „À temps” grę z czasem – jak zawsze w wypadku Columbus Duo, jest to też działanie niewczesne.
Columbus Duo - bandcamp
W sezonie 2017/2018 Columbus Duo gra z czasem. Na „Expositions” (2014), zespół niezbyt się spieszył, lecz koncertowy „Columbus plays Starewicz” zapowiadał już częściowy powrót do noise’owej dynamiki z czasów Thing. Nowa płyta duetu, siódmy studyjny album „À temps”, zrealizowana latem 2017 roku, w paradoksalny sposób łączy ten kierunek z dalszą ewolucją braci Swoboda w stronę minimalizmu. Oparte w większości na jednym motywie improwizacje budują dramaturgię na grze fakturą dźwięku oraz – tak jak w tytule płyty – na czasie. Muzyczność jest tu wypadkową filtrowanych częstotliwości, rytmu oraz ciszy. Zamiana gitary na oscylator i powrót do akustycznej perkusji niewiele jednak powiedzą: podejście do obu instrumentów jest bowiem − jak zwykle − dalekie od konwencji. O ile zmierzanie kompozycji w stronę kontrolowanego hałasu przywodzi na myśl dokonania muzyków z lat dziewięćdziesiątych, o tyle operowanie brzmieniem tworzy klamrę spinającą współczesną elektronikę z krautrockiem. Także w tym sensie słychać w „À temps” grę z czasem – jak zawsze w wypadku Columbus Duo, jest to też działanie niewczesne.