Ellen Arkbro to szwedzka kompozytorka i instrumentalistka, która przenosi we współczesne czasy dronowe eksperymenty w stylu Fluxusu sprzed ponad pół wieku. Ukończywszy Royal Collage Of Music w Sztokholmie, artystka zainteresowała się eksperymentami dokonywanymi w latach 60. w Nowym Jorku przez takich twórców ruchu, jak La Monte Young czy Tony Conrad. W efekcie kolejne lata poświęciła na studiowanie ich niezwykłych technik kompozytorskich pod okiem współczesnych muzyków, odwołujących się do schedy, którą po sobie pozostawili – Marian Zazeeli i Marca Sabata.
Nauki te sprawiły, że Ellen Arkbro zaczęła tworzyć własne utwory, które potem prezentowano w akademickich ośrodkach Europy i USA. Co ciekawe – postanowiła również przenieść swe doświadczenia z medytacyjnym podejściem do dźwięku do muzyki popularnej. Efektem tego stały się nagrania dwóch jej projektów – zespołu Hästköttskandalen i duetu Radio Slow Pop. Dzięki tym doświadczeniom z pogranicza rocka i eksperymentu, szwedzka artystka wpadła na ciekawy pomysł: postanowiła przenieść bluesowe skale i harmonie na muzykę graną na renesansowych organach.
Idea ta nabrała konkretnego kształtu, kiedy Arkbro znalazła w kościele św. Stefana w niemieckim Tangermünde archaiczny instrument z 1624 roku. I to na nim została wykonana tytułowa kompozycja z jej płyty dla wytwórni Subtext. To solowy popis organowych modulacji, które przeradzają się majestatyczne drony, płynące niespiesznym strumieniem przez 20 minut. Potem utwór zostaje wykonany na instrumentach dętych przez trio Zinc & Copper. Tym razem efekt jest bardziej stonowany i uspokajający.
tekst: Paweł Gzyl
https://ellenarkbro.bandcamp.com
Nauki te sprawiły, że Ellen Arkbro zaczęła tworzyć własne utwory, które potem prezentowano w akademickich ośrodkach Europy i USA. Co ciekawe – postanowiła również przenieść swe doświadczenia z medytacyjnym podejściem do dźwięku do muzyki popularnej. Efektem tego stały się nagrania dwóch jej projektów – zespołu Hästköttskandalen i duetu Radio Slow Pop. Dzięki tym doświadczeniom z pogranicza rocka i eksperymentu, szwedzka artystka wpadła na ciekawy pomysł: postanowiła przenieść bluesowe skale i harmonie na muzykę graną na renesansowych organach.
Idea ta nabrała konkretnego kształtu, kiedy Arkbro znalazła w kościele św. Stefana w niemieckim Tangermünde archaiczny instrument z 1624 roku. I to na nim została wykonana tytułowa kompozycja z jej płyty dla wytwórni Subtext. To solowy popis organowych modulacji, które przeradzają się majestatyczne drony, płynące niespiesznym strumieniem przez 20 minut. Potem utwór zostaje wykonany na instrumentach dętych przez trio Zinc & Copper. Tym razem efekt jest bardziej stonowany i uspokajający.
tekst: Paweł Gzyl
https://ellenarkbro.bandcamp.com